حداقل های آموزشی دستیاران تخصصی

 

الگوی یادگیری

 الگوهای یادگیری مختلفی می توانند در دوره آموزشی به کار گرفته شوند:
Work-based experiential learning-
 اکثریت برنامه های آموزشی تدوین شده بر پایه الگوی کسب تجربه و یادگیری از طریق کارو کسب مهارت می باشد.
Independent self-directed learning-
 در عین حال محیط بخش نیز باید به گونه ای باشد که راه را برای یادگیری خودمحور باز نگاه دارد.
- Relevant off- the job
 هم چنین امکان ایجاد فرصتهای یادگیری در خارج از محیط بخش از طریق شرکت در سمینارهای محلی ملی و بین المللی برای دستیاران فراهم باشد.

 

روش های یاددهی و یادگیری

مهمترین این روش ها که منجر به حصول نتیجه نهائی برنامه آموزشی می شوند عبارتند از:
- بررسی نمونه های هیستوپاتولوژیک روزانه ارسالی به بخش با همراهی اساتید گروه
- مشاهده و مرور منظم اسلایدهای میکروسکوپی ضایعات مختلف موجود در آرشیو بخش
- استفاده از کتاب های مرجع و مجلات علمی موجود در کتابخانه بخش و سایت های اینترنتی
- شرکت در باز آموزی ها وسمینارهای علمی جهت تبادل اطلاعات و کسب دانسته های جدید.

 

روش های ارزیابی

 در طی دوره آموزشی ، دستیاران با گذراندن امتحانات ، برگزاری سمینارها و سایر متدهای ارزشیابی که مبتنی بر برنامه درسی دوره تخصصی می باشد ارزیابی و جهت رسیدن به اهداف فوق آماده می گردند. محتوای آموزشی برنامه درسی ، سطحی از دانش ، آگاهی و مهارتهائی را که یک متخصص باید داشته باشد را شامل می گردد.

   هدف از روش های ارزیابی و آزمونهائی که طی دوره سه ساله دستیاری برگزار می گردند، عبارتند از:
- تعیین ظرفیت و توانائی دستیار در یادگیری دانش و مهارتهای این رشته
- تایید آمادگی دستیار برای گذر از یک مرحله و ورود به مرحله بعدی آموزشی
- آماده نمودن دستیار جهت شرکت در امتحان دانشنامه تخصصی
- آماده نمودن دستیار به منظور ورود به بازار کارو انجام کار حرفه ای مستقل.
این ارزیابی ها شامل امتحانات کتبی ، پرسش وپاسخ ، برگزاری سمینارها ،ارائه مورد، امتحانات میکروسکوپی در طی سال وامتحانات ارتقاء سالانه که در پایان هر سال تحصیلی برگزار می گردد و قبولی در آن مجوز ورود به سال تحصیلی بالاتراست خواهد بود.به علاوه در رابطه با فعالیت های روزمره دستیاران،در بخش فرمهای logbook تهیه و در اختیار آنان گذاشته خواهد شد.